Stadsgezicht bij de vier V's in Delft door Mark. Het stadsgezicht is in gelimiteerde editie te koop in Mark's webshop.
Video door Studioro.

Ook Jan observeerde bij de vier V's en schreef onderstaande column.

TEAMBUILDING IN DELFT
Een Japanner keurt zwijgend het panorama. Hij komt dagelijks langs en kijkt een paar minuten lang naar pentekening, zegt niets en vervolgt met gebogen hoofd weer zijn weg. Het is half oktober, de zon schijnt. Een meerkoet dobbert in de gracht. Mark legt de laatste hand aan het panorama, dat hijzelf de vier V's heeft genoemd. Een fraaie plek waar de gracht een bocht maakt en je uitzicht hebt op panden als Theater De Flits en het terras van de Ruif. Het is een dynamische plek waar de Voldersgracht, Vrouwenregt, Vlamingstraat en Vrouwjuttenland tezamen komen. Verderop heb je ook nog de Verwersdijk en de Vlouw.
Een geblokte, kale man meldt zich. In zijn hand heeft hij een A4-tje. Met vier collega's doet hij mee aan een Stadsganzenbord en wil weten welke beroemde Delftenaar tegenover de Oostpoort is geboren?
Ik zeg: ʻGeen idee, loop er even heen. Het is een wandeling van tien minuten.ʼ
ʻWe hebben geen zin meer. Weet u misschien wat voor winkel er vroeger op de Brabantse Turfmarkt 86 zat?ʼ
Ik schud mijn hoofd en vraag: ʻDoen jullie deze puzzeltocht voor de lol of is het een taakstraf?ʼ
Ze lachen en leggen uit dat ze meedoen aan een teambuildingsdag. ʻWe werken bij een zorginstelling in Rotterdam, normaal zorg ik voor oudere psychiatrische patiënten,ʼ zegt de man. Het vijftal blijft aarzelend wachten. Een groep dames op gele stepfietsen trekt kakelend voorbij, richting Oostpoort.
ʻKijk, daar gaat Bineke op zoʼn step,ʼ zegt een van de dames.
ʻO, die vrijwilligster,ʼ reageert haar zwangere collega met de bruine legging.
ʻBen je gek. Ze werkt bij ons. Zij is pastoraal werker.ʼ
ʻDat meen je niet! Ze kan helemaal niet met mensen omgaan. Welke schaal zit ze dan?ʼ ʻDat wil je niet weten.ʼ
ʻVertel!ʼ
ʻ55!ʼ
ʻKolere, sta ik me de pestpokken te werken voor de helft. Nou, dan word ik ook pastoor.ʼ ʻKom, we moeten gaan. Die anderen zitten allang op het terras.ʼ
ʻMaar we weten nog niet wie er tegenover de Oostpoort geboren is.ʼ
ʻAch, we vullen gewoon Vermeer in.ʼ
ʻEn die winkel dan?ʼ
ʻO, dat was een computerwinkel. Een middeleeuwse computerwinkel.ʼ
Op de brug duwt een stokoude dame de rolstoel van haar man. Ze heeft moeite met de helling. Een fietser stapt af, helpt haar over de top. Nu zet ze de daling in. Het kost haar veel moeite om de rolstoel in bedwang te houden. Ze stopt bij de kapper met het uithangbord ʻKnippen zonder afspraakʼ, probeert de deur te openen, tikt op het raam: de kapper is gesloten. Zuchtend draait ze de rolstoel om en neemt opnieuw de steile helling van de brug.
ʻCool!ʼ Een jongen met sluik blond haar die naar de naam Malte luistert, kijkt vol ontzag naar het panorama. ʻEigenlijk zou het leuk zijn als je zoʼn tekening over alle seizoenen uitsmeert. Dat je bijvoorbeeld links in het voorjaar begint met volle bomen, mensen in T- shirts. Dan krijg je in het midden een winterstrip met schaatsende mensen en dikke jassen. Hij heeft grote lol om zijn gedachte, die hij verder en verder uitbouwt.
In een onverwachte beweging laat Malte zijn gum in de gracht vallen en staat hij zich te verkneukelen wanneer Mark zijn gum op de tekening vereeuwigt.
De kale zorgverlener bergt zijn Stadsganzenbord op, bekijkt nu voor het eerst de tekening en wenkt zijn zwangere collega: ʻHet is bijna af, maar het moeilijkste komt nog. Moet jij eens raden wat!ʼ
Ze knijpt haar ogen dicht: ʻJe bedoelt die witte rechthoek in het midden?ʼ
ʻJa. Ik denk dat-ie daar het hele panorama nog een keer in gaat zetten. Droste-effect, weetjewel.ʼ
ʻJezus, wat een monnikenwerk.ʼ Ze kijkt om zich heen. ʻWaar heb je nou een leuk terras?ʼ

Jan van der Mast, 11 oktober 2012

Dwars Door Delft

Dwars door Delft' omvat een overzicht van alle projecten die Mark en Jan in het Delftse klimaat ondernemen. Vaak bundelen de tekenaar en schrijver hun creatieve energie. Soms werken zij alleen vanuit hun eigen discipline. Mark en Jan opereren in de Delftse traditie om met een vrije, pionierende & spitse geest nieuwe concepten te ontwikkelen.

DWARS DOOR DELFT CREATIES
Mark van Huystee tekent graag op straat. Urenlang zit hij op een visstoel op een markante plek in de Delftse binnenstad. Mark houdt van het directe commentaar, dat passanten op zijn tekening leveren. Ook de oude man, die dagelijks over zijn schouder meekijkt met kritiek als ‘Het lijkt voor geen meter! Vraag je hier geld voor! Hoeveel dan? ... Belachelijk!’ is hem dierbaar.

Schrijver Jan van der Mast is door Mark aangestoken met het ‘Op-straat-werken’-virus. Hij staat graag in de luwte en vangt flarden van passanten, die zijn nieuwsgierigheid aanwakkeren. Gretig noteert hij de zin ‘Ik stomp iemand vandaag recht op zijn ogen ... straks’, die een voorbij fietsende moeder tot haar zoon roept.
Er is niets mooiers dan je eigen stad gade te slaan en dat vast te leggen in stadsgezichten of columns of andere, nieuwe concepten.

Schrijven op straat, blauwe panden Van Leeuwenhoeksingel

Tekenen op straat: Voorstraat en De Blauwen Hont. foto: Robert van Nimwegen