Voorstelling Retourtje Delft, September 2009
Een poëtische voorstelling over Delft op een markante plaats in de stad: de waterplas voor het Legermuseum. Aanleiding is de bouw van de spoortunnel, waardoor het gebied bij het station ingrijpend wordt verbouwd.
De regie is van Wilma Keizer. Teksten van Jan van der Mast. Opdrachtgever is WeSD.
DE VOORSTELLING
Het publiek staat rondom op de kade, die door 200 lampions is verlicht. Het stuk begint met 'haban olla vogala', door mannen en vrouwen gezongen in twee fluisterboten. Daarna vertelt de 11-jarige Anne Meynaar op een hoogwerker over de oorsprong van Delft. Op de gevel van het Legermuseum filmbeelden vanuit de trein: dit Zicht op Delft gaat verdwijnen.
Twee rondvaartboten met bands - Klezmer en fanfaremuziek - komen tegelijk de plas op varen. Twee vrouwelijke gidsen poneren wonderlijke stellingen over de Delftenaar: De Delftenaar is dol op Johannes Vermeer. Hij vindt Het meisje met de parel het mooiste schilderij ter wereld.
De Delftenaar gaat jaarlijks driemaal naar het Mauritshuis om de originelen te zien.
Soms gaat hij naar het Vermeercentrum om te zien welke 37 schilderijen je niet in Delft kunt zien.
Wanneer het stuk driegt te ontaarden in een oeverloze discussie, wordt gezamenlijk een finalelied ingezet. Op film zien we wensen van Delftenaren: wat zij verwachten hoe Delft na de bouw van de tunnel er uit zal zien.